อุ้มรักลูกคนใจร้าย

เพื่อแลกกับไม่ให้ อัครวินธ์ ลากคอพี่ชายเข้าคุก พริบพันดาว ยอมเป็นเมียลับบำเรอกามให้เขา รอวันหาเงินมาชดใช้หนี้หมด แล้วเธอจะได้ไปจากผู้ชายใจร้าย ที่ทำให้รู้สึกด้อยค่าไร้ศักดิ์ศรี และเกลียดตัวเองไปทุกวัน

********

“ไปเอาออกซะ”

“อะ...อะไรนะคะ?”

“ผมบอกให้ไปเอาออกซะ”

“แต่นี่ลูกคุณนะคะ”

“ลูกผม...ใช่เหรอ?”

เหมือนถูกตบหน้าฉาดใหญ่ ในเมื่อชายหนุ่มก็รู้ว่า เธอมีแค่เขาคนเดียว

“ถ้าคุณท้อง จะทำหน้าที่ ให้ความสุขผมได้ยังไง”

เธอตกตะลึงกับเหตุผลใจร้ายของเขา

สายตาเย็นชา ของคนเลือดเย็น มองไปยังผู้หญิงที่ยืนหน้าซีด ปากสั่น น้ำตาคลอ ปลายจมูกโด่งเล็กแดงเรื่อ

มารยาสาไถของเจ้าหล่อน คิดว่าจะใช้ได้ผลกับเขาอย่างนั้นหรือ...ไม่มีวันเสียหรอก

“ฉันทำไม่ได้หรอกค่ะ...มันบาป”

“ถ้ากลัวบาปนัก คุณก็น่าจะป้องกันให้ดีแต่แรก บอกแล้วไง ผมมีหน้าที่แค่มาหาความสุข ในเมื่อคุณพลาดเอง ก็ไปจัดการเองสิ” 

“คุณอัคร์ ทำไมถึงได้พูดจาใจร้ายอย่างนั้นล่ะคะ”

“หยุดคร่ำครวญ เรียกร้องซักที คุณไม่ใช่เมียผมเสียด้วยซ้ำ ก็แค่ผู้หญิงเอาไว้ระบายอารมณ์”